9. Higueruela naar Chinchilla de Monte Aragón.29 km.

Dag 9. Route vanaf Higueruela.  De ijzige wind.

Al vroeg is de beiaardier van het dorp zijn bed uitgestapt en heeft plaatsgenomen achter het orgel in de kerk. Vrolijk klinken zijn klanken door het kleine dorp wat nog in diepe rust is. Het is half zeven en wij mogen tot zeven uur meegenieten van zijn nieuwe compositie. Het is nog schemerig als we de gordijnen openen. Oeps, het is ander weer, bewolkt en minder warm. De pijpen gaan weer aan de afritsbroek. Als we rond half acht het dorp verlaten zijn bij de meeste huizen de luiken nog toe en de straatlantaarn brandt nog. Direct bij de laatste huizen, waar de familie 'poes' zich schuilhoudt onder de stoel,

begint er een harde ijzige wind op te steken die ons de gehele dag zal omgeven. Brr. De muts gaat op, de wanten komen uit de rugzak en diep in onze jas gedoken gaan we op pad. Tijdens deze tocht komen we in ieder geval rond 11km door een dorpje waar een café/ bar moet zijn. Daar is onze blik op gericht. Tussen de velden door zie je ongeveer om de 10 km een kleine finca waar schapenboeren hun bedrijf hebben. Als we een finca willen passeren wachten ons de schaapshonden op. Zij kondigen luid blaffend ons bezoek aan. Gelukkig is de boer attent en roept zijn honden naar zich toe. De opgezochte stenen laat ik vallen en George zijn dazer kan in zijn rugzak blijven. Wij groeten hartelijk en de woorden 'gracias'  klinken meerdere malen uit ons mond. Inmiddels begint de lucht behoorlijk donker te worden en we vrezen dat we het vandaag niet droog zullen houden. Gelukkig komt na 2 uur wandelen de bar Martin, in het dorpje Hoya Gonzalo gelegen op 950 m, in zicht. We duiken de bar in en worden heerlijk verrast. De kachel brandt, de koffie is nog lekkerder dan anders en ook een boccadilla con gueso smaakt geweldig.  Als we na een half uur onze tocht voorzetten is de lucht opgeklaard, alleen de ijzige harde wind blijft om ons heen blazen. Even buiten het dorpje is een oude baas zijn veldje aan het bewerken

en vindt het gezellig als wij een praatje met hem maken. In de velden om ons heen zien we nu kleine schuilhutjes - chozo-  voor de schaapherders staan. De schaapsherder zie je af en toe nog bij zijn schapen lopen, echter tegenwoordig zoekt hij met zijn auto de kudde. Bij de kudden lopen altijd wel meerdere schaapshonden.

Inmiddels lopen wij stevig door. Voorlopig is er niets te zien en op de kale glooiende vlaktes staan af en toe een aantal stevige bomen bij elkaar. Onze route is niet verkeerd. De gehele route lopen we over een leempad met keien die nu kurkdroog is. Bij een finca vult de boer zijn waterkannen die hij uit een bron omhoog pompt.

Als we in de omgeving van Chinchilla komen zie je in de rotsen grote uitgehakte gaten. Deze werden vroeger gebruikt voor bewoning en als voorrraadschuur. Als we bijna een hongerklap krijgen vinden we nog een stukje chocolade in de rugzak. Met nog twee heuvelachtige klimkilometers te gaan komen we aan in Chinchilla. In een hostal aan de weg vinden we een plekje om te overnachten. Helemaal prima. Voor €35.00. We blijven verder binnen, terwijl we de wind rondom ons kamertje horen gieren.