Dag 5: route vanaf Moixent. Dwars door de heuvels.
Het is zomertijd. We zijn al vroeg op en het ontbijt staat voor ons klaar. Lekkere zoeternij en natuurlijk ontbreekt de toast niet. Helaas wel het 'paasei'. El Señor biedt aan om ons met de auto naar de route te brengen. Dat laten we niet aan ons voorbij gaan, ondanks dat we vandaag niet zoveel kilometers hoeven te lopen. Gisteren hebben we behoorlijk moeten zoeken naar hotel Makasa, wat bijna 2 kilometer buiten het dorp op een nieuw industriegebied ligt. Echter het was meer dan de moeite waard, een mooie luxe overnachting waar het ons aan niets ontbrak. Om 9.00 worden we buiten Moixent
afgezet en na een kort stukje asfalt lopen we een bospad in. Zowaar beginnen we te klimmen, een goede warming up tussen de olijfbomen en de cypresbomen. De wind blaast flink door de bomen en het zonnetje doet een poging, maar de bewolking wint het vandaag. De route strekt zich weids voor ons uit.
Het ziet er erg kaal en dor uit. De citrusplantages hebben we achter ons gelaten. Nu olijfbomen, veel kortgewiekte wijnvelden en af en toe staan er nog fruitbomen met hun bloesems te pronken.Vandaag zullen we geen enkel dorp passeren. Op zich geen probleem, we hebben een goed ontbijt gehad en maar 18 km lopen dat moet toch voor ons een makkie zijn.
Het is belangrijk dat we vanaf nu goed het routeboekje lezen, omdat we hebben gelezen dat er de komende dagen weinig tot geen dorpjes tussen de geplande routes liggen. De wind steekt behoorlijk op en het voelt fris aan. Inmiddels lopen we op ruim 400m boven zeeniveau. We besluiten om een shirt met lange mouwen aan te trekken. Vandaag de eerste dag dat we heuveltje op, heuveltje af gaan en over opgedroogde kleipaden lopen. Een verademing na al het asfalt. Het dorpje La Font de la Figuera laat zich al snel zien, echter na diverse heuvels en meerdere lussen lopen, bereiken we het dorpje. We lopen direct naar het plaatselijke café op de plaza Mayor voor ons bakkie koffie.
Het is er rond 12.00 erg druk in het café. We vinden een plek tussen de dorpsbewoners. Aan de cafébaas vragen we of hij de herberg weet. Hij zegt, dat we ons bij de politie moeten melden en die zullen ons verder helpen. Als we bij de kleine politiepost aankomen is deze gesloten ook op ons telefoneren wordt niet gereageerd. Tja, het is zondag en rustdag? We gaan zelf op zoek naar de herberg die we na enig navraag aan de rand van het dorp bij een oude gerestaureerde wasplaats vinden. Natuurlijk is de herberg op slot. Weer terug naar het bureau en tot onze verrassing is deze nu open.
We krijgen een sleutel mee en laten een stempel in ons boekje zetten. Aangekomen in de kleine herberg is het wel even slikken. Hmm.. Niet zeuren, het is tenslotte gratis. Van de luxe overnachtingen naar een -4 🌟. Het bestaat uit twee kleine kamers met betonnen bedvormen waarop zeer smoezelige matrassen liggen die te groot zijn voor de betonnen bodem. Niets geen lattenbodem! Als je niet oppast val je vannacht naast het matras of plof je op de grond. Enfin, dat is van latere zorg. Eerst maar een douche. Deze is warm en daarna hangen we ons wasje op een rekje in het keukentje. Ik poets de wastafel schoon, George wopt de vloer en voila ons privé onderkomen wordt al proper. Vanavond zien we wel hoe diep we in onze slaapzak kruipen. Terug naar het dorp vinden we een restaurant die onze magen weer vult. Op de TV hier in Spanje is het overlijden van Johan Cruyff nog steeds voorpagina nieuws. Het Camp Nou in Barcelaona is één grote bloemenzee in de kleuren rood en geel. We maken nog een wandeling door het dorpje, genieten nog van de zon bij ons privé herbergje en daarna blijven we nog een poosje hangen in het restaurant en lezen een boek.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten