4. Xàtiva naar Moixent 30 km.

Dag 4. Zaterdag 26 maart. Tussen twee heuvelruggen.

Als we laat, het is al half tien geweest, door de nauwe straatjes van Xátiva lopen is het er nog stil. De Cathedraal

is al open en men is er de 'pasos' aan het afbreken. Het zijn de tafelvormige constructies waarop scènes uit het lijden van Christus zijn geplaatst.  De mooie bloemstukken worden naar de Cathedraal gebracht. En het is tevens einde van de Paasweek.

De bewoners hebben even genoeg feest gehad de afgelopen  weken. De week voor Semana Santa was er het feest van Fallas, een groot bloemenfeest met aangekleede poppen en ook diverse optochten.  Op Paaszaterdag bemerk je niets van Pasen, behalve dat de mensen vrij zijn en weekend vieren. In het stadje zijn gelukkig een paar winkeltjes open en kunnen we wat proviand inslaan. Het is opnieuw een zonnige dag. Door een citrusveld lopen we naar Canals,

een vrij grote stad. Als we de stad verlaten lopen we door eindeloze citrusvelden die een beetje worden afgewisseld met olijfbomen.

Over de omgeving mogen we niet klagen. We wandelen tussen twee heuvelruggen. De Sierra dè Enguera en de Sierra Grossa. De route verloopt glooiend. In het routeboekje wordt ervoor gewaarschuwd dat deze route diverse natte oversteekplaatsen kent bij regenachtig weer. Wat een mazzel hebben wij, het water staat super laag en alle doorsteken gaan we zonder problemen over. Heerlijk daar houden we van. Het is alleen erg jammer dat we steeds op het asfalt lopen. Daar zijn de voetjes met dit warme weer niet zo blij mee. Nadat we het stadje  Canals hebben verlaten hebben blijkt dat we ons routeboekje niet goed hebben gelezen. Als we 15 km hebben gewandeld en de weg blijft zich maar eindeloos voor ons uitstrekken zonder een dorpje in het zicht beginnen we te twijfelen of we iets over het hoofd hebben gezien.

En ja hoor, al een beetje last van een zonnesteek. Na Canals is het 13 km lopen voordat er weer een dorp in zicht komt. We waren de afgelopen dagen teveel verwend dat er met regelmaat wel een dorpje op ons pad kwam. Als we reeds 20 km gelopen hebben en er al twee pauzes op hebben zitten, kan ik de verleiding niet weerstaan om toch twee grote sinasappels te plukken. De baas zal ze vast niet missen en wij nuttigen ieder stukje alsof het onze laatste 'maaltijd' van vandaag is. We besluiten dat we in de eerstvolgende plaats een restaurant zoeken en daar ons menu del Dia nemen, want de klok tikt door en wij zijn het effe helemaal zat. In de warmte lopen en met bagage daar moeten we erg aan wennen. We zijn eerder moe. In Vallada vinden we een restaurant. El Señor bedient ons van een degelijke maaltijd, aardappelsoep met kip en inktvis met groente als hoofdgerecht. Na een uur gaan wij weer monter op stap. Nog maar 8 km resten ons tot aan Moixent.

Rond vijf uur hebben we buiten de stad ons gereserveerde hotel Makasa gevonden.  Een prachtige accomodatie waar we de enige gasten zijn. De afgelopen dagen hadden we ons echt geen zorgen te maken in deze omgeving. Er is plek genoeg in de hotels en wandelaars die richting Santiago lopen, die hebben we nog niet gezien. Wij worden wel regelmatig aangesproken of we naar Santiaogo De C. gaan. De reacties zijn enerzijds heel verbaasd en enthousiast en anderzijds kijkt men hoofdschuddend naar ons en wenst ons 'bon Camino'.  Na vier mooie overnachtingen en met het ingaan van de zomertijd gaan we waarschijnlijk morgen onze eerste herberg bezoeken. Op naar het volgende avontuur.