8. Alpera naar Higueruela 21km.

Dag 8. Woensdag 30 maart. De route naar Higueruela.     De bizarre ontdekking.

Het restaurant van hotel el Cazador heeft vandaag een rustdag. Tja, dat is nou erg jammer voor ons. Niets geen lekkers en ook geen cafeïne om de wandelstart goed te beginnen. Het brood van de vorige dag soppen we met water naar binnen. We hebben het trouwens vannacht bokkoud gehad ondanks de deken. We verblijven inmiddels op 850m en 's nachts is dit goed merkbaar. Als we buiten komen schijnt het zonnetje, we hebben stoer de korte broek aan ook al is het nog erg fris. We willen tenslotte toch bruine benen!  In het dorp komt de bevolking tot leven. De houten, soort luxaflex, luiken gaan omhoog. De vernieuwde route is voor het dorp opgehouden en via de enige weg die het dorp uitgaat lopen wij nu onze route. Vandaag gaan we 19 km over een, zoals beschreven, rustige weg. Na het dorp strekken de wijnvelden zich voor ons uit en met alleen een strakke weg voor ons zetten we onze blik op 'nul' en stappen kordaat door. Als we een zandweggetje zien gaan we daar lopen. Het loopt niet gemakkelijk. Het is nog maar kortgeleden gedeeltelijk platgewalst. Tot onze stomme verbazing zien we vele menselijke botresten. Wij laten onze anatomie er even op los.

Kleine gebroken schedels, bovenbenen, heupscharnier, armdelen etc. Jammer we zijn geen archeologen en kunnen niet in -schatten hoe oud deze botresten zijn. We zijn er inmiddels wel achter dat we over oude grafheuvels lopen.

Br.. Wel bizar. We gaan toch weer op de weg lopen. Al mijmerend laten we onze gedachten hier nog eens over gaan. We vinden het vreemd dat ze het gebied niet hebben afgezet. Geen bord, geen hek, iedereen kan erbij! We kijken maar weer om ons heen en zien nog steeds grote oranje vlaktes. Af en toe passeert ons een auto en geen enkel bestuurder heeft medelijden met ons. Ze rijden stug door. Halverwege vlijen we ons in het dorre gras. We doen de schoenen uit en laten de voeten ook meegenieten van deze enorme vrijheid van natuur en absolute stilte. De meegebrachte bananen smaken goed.

Na de lange eenzame route,vergezeld van konijntjes en met alleen nog een dode vos hebben gezien langs de weg, komt de laatste kilometerpaal in zicht. En verrassend nog steeds geen dorp in zicht? Is het er wel, niet weggevaagd, lopen we wel goed? Pff. Na ons laatste klimmetje ligt het dorpje dicht tegen de heuvel. We zijn bijna gearriveerd in Higueruela. Het dorpje ligt op 1030m. Het is nog vroeg als we aankomen. We zoeken Hostal La Posada, waar we gaan overnachten. We doen het niet voor minder. Natuurlijk zijn er kamers vrij. We zijn opnieuw de enigen en op de tweede verdieping is plaats. Je snapt niet waarom ze ons de laatste meters nog laten 'traplijden'.  Na de douche, het wasje even uithangen op het balkonnetje, doen we een klein tukje en als we voor ons menu del Dia gaan, zijn behalve de restaurants, de luiken in het dorp toe.

Waar op de route Via de la Plata vele dorpjes de huizen spierwit zijn, zijn deze hier geel,oranje of groen van kleur en de ramen en deuren worden afgeschermd met houten luiken. Inmiddels is de zon verdwenen. Hopelijk zien we deze morgen weer.