2. Almussafas naar Alzira 20 km.

Dag 2; donderdag 24 maart, vertrek uit Almussafas. Het is Witte Donderdag.

In het familiehotelletje worden we vanmorgen opgewacht door la señorita die ons een licht ontbijtje aanbiedt. Altijd goed om de dag zo te beginnen. Eenmaal op pad volgen we de gele pijlen en af en toe zien we langs de route in het open landschap betonnen palen( Milarios/ Mijlstenen). Dit betekent dat we over de Via Augusta, de oude Romeinse weg lopen. Over deze weg trokken al in 200 voor onze jaartelling de heerschappen van Hannibal over de bergketens richting Rome. Jammer dat het nu asfalt is en geen oud keienpad.

Nu heet de route "camino Levante".  Vandaag lopen we tot Alzira. We zijn al snel Almussafes uit en ook het volgende dorpje komt na 1 km al in zicht. In het kleine dorp, Benifaió, is de wekelijkse stoffenmarkt die zich over de gehele hoofdstraat uitstrekt. Een dorpsbewoner waarschuwt ons ervoor dat we er over moeten lopen. Echter een gesprekje met ons is belangrijker. Het blijkt dat hij, een man toch van dik in de zeventig schat ik in, ook deze camino loopt in etappes, en nog ruim één week moet lopen en dan heeft hij de route volbracht. Nu weer even bij moeders thuis en later dit jaar weer op pad zo blijkt. We verstaan niet alles wat hij vertelt, maar het beetje Spaans wat we beheersen komt goed van pas. Eenmaal het dorpje uit strekken de citrusplantages zich eindeloos voor ons uit. Boeren zijn druk aan het snoeien of bewateren de sinaasappelvelden door middel van een ingenieus bewateringssysteem wat via vele irrigatiekanalen door de sinaasappelvelden loopt. De zilverreigers hebben het er net als gisteren prima naar het zin.

Na 10 km door het veld en alles over kleine asfaltwegen zijn we blij als we in Algemesi bij een patisserie ons kunnen laten verwennen met koffie en zoetigheid. Natuurlijk gaan we daar op het buitenterras zitten. Ook vandaag is het heerlijk wandelweer, zelfs warm. De korte broek is vanmorgen direct al aangegaan en de mouwen zijn opgestroopt.

Wie heeft het! Na onze koffiestop vervolgen we de route opnieuw door de sinaappelvelden. Sommige bomen hebben én vruchten én  bloesems die rijkelijk bloeien. Dit laatste verspreid een heerlijke geur. Langs de route is er geen bewoning meer, althans dat dachten we, echter als er drie hondjes van een erf op ons af komen moeten we laten zien wie er de baas is!  George met zijn dacer kan het niet aan. Ik help hem door met stenen naar ze te gooien en zo overwinnen we deze 'hondenslag'. Eindelijk komt Alzira na 20 km in zicht. In de binnenstad hangen diverse 'Paaskleden' die erop duiden dat de Paasweek hier in volle gang is.

Ook staan langs de huizen de stoeltjes al klaar voor de processie die gaat komen. Blijkbaar kun je er niet vroeg genoeg bij zijn. Alleen wij komen er niet goed achter wanneer de processie aanvangt.

In het hotel aangekomen nemen we een snelle douche en begeven ons naar het terras voor ons menu del Dia. Daar genieten we van de zomer die hier is aangebroken.