41. Requejo naar Lubían.15,5 km

Dag 41. Maandag 2 mei de route vanaf Requejo.

De eerste bergetappe.

Als we de deur van Casa Cerviño achter ons dicht laten klappen, zwaait la señorita ons uit. Het is opnieuw flink koud, echter een strakblauwe lucht gaan we vandaag zeker zien. We hebben de korte broek al aan met daarover de regenbroek. Het is zo verschrikkelijk nat op de route dat de regenbroek prima de nattigheid en bagger opvangt. Als we Requejo, het kleine gehuchtje uitlopen staat er een mooi standbeeld met een paar wandelschoenen erop. In stilte groet het standbeeld alle zwoegers die zo aan de eerste klim gaan beginnen. Al snel lopen we tegen een bord aan die aangeeft dat we een ander pad moeten gaan lopen, daar er boven op de berg werkzaamheden aan de gang zijn. We negeren het bord en hopen dat, zoals een jaar geleden, het smalle bospad nog begaanbaar is en boven zien we wel. Het pad ligt er nog en via een smal oud pad slingeren we langzaam naar boven. Als we na de eerste klim van ongeveer een driekwartier bij de bouwwerkzaamheden aankomen zijn we toch wel een beetje verrast dat ze bij de tunnel aan het werk zijn. Men heeft ons gezegd dat 2 mei een feestdag zou zijn, omdat 1 mei op zondag viel. Enfin, we gaan het zien. Eerst maar een jas uit. Wat een heerlijkheid. We stappen op de werkzaamheden af en gelukkig laten de mannen ons erlangs. We hebben mazzel, want eigenlijk kan het ook niet.

Te gevaarlijk met al die grote vrachtwagens en kolossale tractoren. We lopen door naar een ruïne, gaan over een oude spoorbrug waar ze ook aan het werk zijn. We kunnen door naar de volgende klim naar de top. Deze loopt over het oude pad wat al lang niet meer wordt belopen vanwege de werkzaamheden, maar we hadden gehoord dat het wel mogelijk was. Af en toe houden we van een uitdaging. Allé daar gaan we het begroeide pad in. Al snel geen pijl meer te zien en wat nu. De GPS kent de route niet, maar gelukkig wel ons routeboekje. Met het boek af en toe in de hand vinden we het pad omhoog. Het is stevig klimmen over keien, ploeteren langs beekjes en soppen door de drap. Langs het pad bloeien gele primula's, wilde viooltjes, af en toe zien we nog narcissen en lichtgele 'soort' orchideeën. Soms zien we nog houten palen met een gele bovenkant en die begeleiden ons naar de top. Na een half uur zijn we boven op Padernelopas van 1360 m hoog. De regenbroek kan uit. Mooie vergezichten door het heldere weer. We lopen over het asfalt naar het dorpje Paternelo. Langs het pad zien we el señor een soort waterkers plukken.

Hij heeft hier zijn eigen tuintje ontdekt. In Paternelo drinken we koffie en nemen we een bocadillo met kaas in de kleine bar.

De bar is ook een toeristenpleister. Het hangt er vol met hammen, diverse kaassoorten, veel wijn en wat prullaria. Echter wat zien we tussen alle koopwaar én voor ons het allerbelangrijkste 'het mes' van het merk Opinel. Dat maakt de zonnige dag nog mooier. Daarna lopen we door en genieten van de natuur en de warme stralen van de zon. Na een stuk asfalt zakken we af via een graspad naar de beek, waar ze nu met ijzerenplanken een oversteek hebben gemaakt.

Tegen de heuvels aan zien we een paar bergdorpjes die er over het algemeen grijs uitzien. Na een wat dalen en klimmen komen we aan in het bergdorpje Lubían. Het is nog vroeg. In de herberg is nog niemand en het rukt er flink naar bleekwater. Wat een lucht! We halen ons neus op kijken nog eens rond en besluiten naar een luxere plek te verhuizen. Even verder is een Casa. Casa Irene. We bellen aan, maar niemand doet open. Inmiddels hebben we al plaatsgenomen op het terras. Kinderen op fietsjes zien ons en waarschuwen hun vader. Hij gaat voor ons bellen en gelukkig er is plek. We hebben een uniek stekje. We hebben een mooi uitzicht op de 'grijze bergen' waar het voorjaar nog helemaal moet beginnen. De paarse en geelgekleurde struiken zijn net uitgebloeid. We zijn rond 13.00 al gedouched en hebben ons geïnstalleerd op 'ons privéterras'.  Vanmiddag hebben we afgesproken met een stel goeie kennissen van ons die hier hun vakantie gaan doorbrengen.

Het wordt een gezellige middag en avond waar we op ons privéterras gezellige zonnige uurtjes samen doorbrengen. Helaas de avond valt te snel. We nemen afscheid van elkaar en we gaan ieder weer ons weegs. Het is een prachtige zomerse dag geweest.