Dag 55. Maandag 16 mei. De route vanaf Cee.
De missie geslaagd. Van kust naar kust. 1315 km.
Wauw! Wat een zonnige dag als we uit het raam kijken. We zijn een beetje lui, want voor die paar kilometers die ons resten behoeven we echt niet voor dag en dauw op te staan. We kunnen zelf ons ontbijt samenstellen in een kleine gezellige ruimte. Alles is klaargezet. Na het ontbijt vertrekken we voor onze officiële laatste route. De korte broek is aan en de mouwen zijn opgestroopt. Het is nog wel fris, maar dat deert ons niet. We verlaten het kleine kustplaatsje Cee via de 'achterdeur'.
We lopen door een smal keienpad via een steeg omhoog het dorp uit. Meteen al een stevig klimmetje. Eenmaal boven lopen we een poosje over de weg en zakken af naar het volgende kleine kustplaatsje om alweer snel omhoog te klauteren. We blijven een aantal kilometers over een mooi bospad lopen en dalen weer af naar de kust. Nu blijven we de laatste kilometers tot aan Finesterre lopen over de 'Avenue Finisterre '. Ik noem deze zo, omdat het een prachtig stenenpad is wat speciaal is aangelegd voor de pergrinos. Langs het strand tot aan het centrum van Finisterre loop je over dit mooie geplaveide strandpad. Hoe gemakkelijk zijn deze kilometers. In het dorp gaan we eerst op zoek naar ons hotel. We brengen daar onze rugzakken en gaan daarna op pad naar de Cabo. Dat is nog maar 3 km. te gaan. Dit laatste stuk naar kilometer 0 gaat gestadig omhoog. We lopen via een speciaal aangelegd wandelpad naast de vangrail omhoog. Het is nog relatief rustig als wij rond half twaaf omhoog lopen. De uitzichten zijn mooi, het is niet helemaal helder weer, maar de lucht kleurt blauw en de zon schijnt. Halverwege een mooi bronzen beeld.
Heerlijk wat een mooie dag om zo je tocht te kunnen beëindigen. We hebben afgesproken dat we boven bij kilometer 0 samen op de foto gaan, en dat gebeurt. Ha,ha. Jet en Jul zijn te nuchter om uit hun dak te gaan. Echter we zijn wel trots met deze prestatie én dat we hier gezond en energiek zijn aangekomen. We hebben iedere dag genoten van onze wandelingen. Er is geen dag geweest dat we met tegenzin op pad zijn gegaan. Alle dagen bracht wel iets bijzonders op ons pad.
Alle dagen vogelgezang, alle dagen hondengeblaf, bijna alle dagen lekker eten, alle dagen een plek om je hoofd neer te leggen, alle dagen een douche, alle dagen vriendelijke mensen, alle dagen vino, alle dagen zon, bewolking, kou, warmte, regen (zeer weinig) of wind. Alle dagen is de natuur groener en kleurrijker geworden. Alle dagen berichtjes van trouwe volgers. Alle dagen gingen de voeten voorwaarts en alle dagen hebben we ze met veel zorg behandeld. Nog nooit zoveel water over en langs de wandelpaden op de route La Plata gezien. Tot slot, de route Levante is en blijft lang, maar bijzonder. Wat een eindeloze vlakten en wat een prachtige steden en dorpjes. Echt niet willen missen. De schoenen van beiden zijn lettelijk versleten. We lopen op halve zolen, gescheurde naden in de schoenen, niet meer waterbestendig, echter ze voelen nog wel aan als pantoffeltjes. Jammer mijn schoenen laat ik achter.
Alleen dat zal pas vrijdag worden. Morgen nog en toetje. Onze laatste etappe naar Muxia en ook morgen het laatste verslag.
Geweldig
BeantwoordenVerwijderen