42. Lubian naar Á Guidiña. 24km.

Dag 42. De route vanaf Lubían.

De tweede tocht door bergachtig gebied. We gaan Galicïe in en het wordt zomers weer.

Het zonnetje verwelkomt ons al als we  ons privé onderkomen verlaten. Het is niet zo koud. Wat wordt een mens daar blij van als de lucht er strakblauw uitziet en je ook nog een mooie wandeling tegemoet gaat. Het wordt genieten. Al snel begint de lange klim omhoog.

Het pad is afwisselend droog en dan weer nat. Het is opppassen geblazen op de rotsstenen die nat zijn. Als we tijdens de klim ineens bij een stromende beek over moeten steken zien we voor ons hoe twee dames halsbrekende toeren uithalen om aan de overkant te komen. Wij besluiten om eerder af te zakken naar de beek en via stenen kunnen we iets makkelijker aan  de overkant komen. Het heeft wel wat dit soort tochten waardoor je door het stromende water, wat de bergt afkomt,wordt gedwongen om andere plekken te zoeken om er doorheen te komen zonder dat je meteen tot je enkels in het water staat of via een glijpartij in de bagger belandt. De wandelstokken zijn 'onze kameraden'.  Het pad is lang en om ons heen stroomt het water uit de bergen.

Na een uur zijn we boven op de pas. Portela de la Canda. Op 1260 m. Bovenop de pas gaan we Galicie in. De streek waar we van houden. Prachtig groen, mooie oude dorpjes en bergachtig. We genieten van de vergezichten en dalen via  het bergpad naar het dorpje Vilavella, waar een oud kruisbeeld bij een eveneens oude kerkje staat wat aan beide kanten een beeldje heeft. Dit zie je in Galicïe wel vaker.

Gelukkig is er een bar en deze is open. Op het terras rusten we uit en nemen lekker een stukje cake bij de koffie. We gaan weer op  pad en wandelen door naar het volgende dorpje, O Peirero. Wat wil nu het toeval, eenmaal in het dorp horen we de bekende 'toeter' van de rondrijdende bakker.

Vorig jaar op precies dezelfde tijd rond half twaalf kwamen we hier ook de bakker tegen. Hij stopt en bewoners komen al aanlopen. Ook wij kijken of hij naast brood nog ander lekkers in zijn auto heeft. We kopen twee puddingbroodjes. Hier in Galicïe wordt in de kleine dorpjes, waar bijna niemand meer woont, het brood en andere levensmiddelen dagelijks of enkele keren per week per 'SRV' wagen bezorgd. Vooral de 'panaderia'  auto's zie je zeer frequent. Na het dorp lopen we door een zeer mooi rotsachtig berglandschap. We zien op kleine rotsen vrij grote groene salamanders lekker in het zonnetje liggen, echter als je ze op de foto wilt zetten zijn ze al verdwenen voordat je alles op 'scherp' heb gezet. Ach ja, niet iedereen wil op de foto. Het is inmiddels flink warm geworden en het meegebrachte water smaakt naar meer.

Na een korte stop waar we het puddingbroodjes hebben opgegeten dwalen we verder door het rotsachtige gebied. Jammer dat we de laatste kilometers over het asfalt naar A Guidiña moeten lopen. In dit 'stoffige grijze'  dorp, waar veel vrachtverkeer doorheen dendert, zoeken we een overnachtingsplek  in een hostal. We hebben geen zin in de herberg. Veel te druk  en we weten nog van vorig jaar dat hier de betwantsen hoogtij hebben gevierd. In Hostal Á Madrileña krijgen we een prima kamer voor maar €35.00. Daar kan geen herberg tegenop! De prachtige wandeldag zit erop. De voeten zijn blij.