25. Cebreros naar San Bartolomé de Pinares. 15 km.

Dag 25. Zaterdag 16 april. De route vanaf Cebreros.

'Hondenweer'

We hebben vanmorgen rustig aan gedaan. Als we naar buiten kijken is het grijs en valt het met bakken naar beneden. De regenkelding is aan en rond kwart voor negen gaan we op pad. We vinden al snel een smal keienpad omhoog de bergen in. Het zicht is slecht. Gestadig klimmen we omhoog en na drie kwartier zijn we 300 m geklommen en uitgekomen op 1000m. We steken een asfaltweg over en vervolgen een iets breder pad door de bossen, langs een stromend riviertje en wat uitkomt op een plateau. De wind blaast ons in de rug. Helaas zien we weinig. We moeten beiden goed kijken waar het pad loopt. De nevel belet ons om ver te kijken. Via steenmannetjes en onverwachts opdoemende gele pijlen vinden we onze weg over het plateau.

We zien alleen de zijkanten van het mooie bergpad. De lavendel, wolfsmelk en kleine monnikskap bloeien uitbundig.

Ineens klaart het een beetje op en zien we dat we over het stromende beekje onze weg omhoog moeten gaan vervolgen. Inmiddels zitten we al op ruim 1200 m. Het is niet koud. We houden gelukkig wel meer zicht, ondanks dat het hard regent. Op deze bergweiden, waar de uitzichten bij mooi weer adembenemend zullen zijn doemen opeens de koeien en paarden voor ons op. Ook zij zijn verrast door ons. We moeten regelmatig hekken openen en daarna goed afsluiten om te voorkomen dat het vee ons gaat volgen. We zien dat ze nog worden bijgevoerd. Er is hier nog weinig gras te halen. Het gras is nog superkort en ik weet niet hoe ze hun dikke tong om het gras wikkelen? We blijven op hoogte lopen.

Nadat we ruim een kilometer op asfalt hebben gelopen gaan we dwars door het drassige weideveld. Het loopt heel mooi. Grote granieten blokken voor ons en geen dorp te zien. Inmiddels  al 13 km. gelopen. Als we de 'daling' inzetten komt opeens om de hoek het dorp te voorschijn. Stijl omlaag lopen we het bergdorpje in en al snel melden we ons bij het hostal ' El Patio'.  Als verzopen katten staan we in het café.

Helemaal niet erg zegt el señor. De kachel gaat meteen aan als we onze jassen ophangen. We nemen eerst een café con leche alvorens we de kamer opzoeken. Alle natte kleding hangen we op de kamer uit. Na een douche en droge kleding warmen we verder op in het café.

De eigenaar verwent ons met een lekkere vermecellisoep met brood. De gehele midag blijven we binnen. Tegen het einde van de middag is het droog. We dwalen door het oude bergdorpje, waar we tegen de rotsen de vale gieren zien zitten. In het dorp is het stil. De mannen zitten in het café voetbal te kijken.Voor morgen voorspelt el tiempo niet veel beter weer. Regen!  28 km. naar Avila en opnieuw door een prachtig berggebied. De hoogste etappe van de camino Levante. Dit dorpje, San Bartolomé de Pinares,  heeft in januari elk jaar  een bijzonder 'vlammend' feest. ' Het feest van San Anton;  Las Luminarias'.  Helaas kan ik de vertaling niet leveren, wel een foto.