32.. Siete Iglesias de Trabancos naar Toro. 32.5 km.

Dag 32. Zaterdag 23 april. De route vanaf Siete Iglesias de Trabancos.

Als we het gordijn openen en de blik naar buiten werpen zien we nog heel veel camions op de grote parkeerplaats staan.

Het is grijs buiten. Dat heeft El Tiempo niet met ons afgesproken. Enfin, het is droog. We gaan eerst maar koffie en toast eten in het restaurant. Ik heb even wat meer aandacht besteed aan mijn haar, wat lipstick op  gedaan en voila toonbaar voor de heren beneden. Je weet maar nooit of er nog een andere blik op je wordt geworpen dan wat ik dagelijks van mijn trouwe kameraad gewend ben. Het is al druk aan de bar van het restaurant. Wij bestellen toast met koffie en even waan ik mij in mijn jonge jaren toen ik nog een 'lyceumstuk' was en er een..... blik op me werd geworpen. Echter nu een fraai  'museumstuk' zonder extra aandacht. Tja..  Als we het hotel verlaten liggen er nog veel chauffeurs in hun camion op tuk. Er zijn nog veel gordijntjes gesloten in de camions. Over de grote parkeerplaats lopen we richting het dorpje. We richten ons op de kerk en dan zijn we waarschijnlijk zo het gehuchtje door. We lopen bijna twee rondjes om de kerk voordat we het veldpad in zicht krijgen. Bijna nog verdwalen in een klein gehucht met nog vele kleine straatjes. Eenmaal in het open veld wordt het behoorlijk heuvelachtig en moeten we 'werken'. We krijgen flinke hellingen voor onze kiezen. We steken nog een klein beekje over waar het water gelukkig is gezakt. We lopen nog langs een veld waar twee mensen asperges aan het steken zijn. Verrassend hier midden tusen de kale velden waar in het najaar de maïs op staat. Na 8 km lopen we het eerste dorpje binnen. Meteen een verse bakker aan onze linkerhand. Natuurlijk hier even naar binnen. We kopen een stokbrood en verse cake, krijgen nog verse koekjes mee en ze wijst ons de weg naar de bar. Aan het einde van het dorp treffen we het. Tien uur, de bar is net open. Even een café con leche en we gaan weer door. Het weer begint te betrekken en de regenkleding gaat aan. Getver, daar hebben we niet op gerekend vandaag.  Gelukkig, een 5-minuten buitje. Halverwege onze route voor het dorpje Villafranca de Duero zien we nog grotwoningen, waar de pijpen van de kachels nog opstaan. In de plaatselijke bar nemen we een bocadillo con gueso en de regenkleding gaat uit. Een oudere baas begint tegen ons te praten, denken we, maar hij praat in zichzelf, maakt gebaren verheft zijn stem en kijkt wat in het rond. Niemand schenkt aandacht aan hem en ondertussen nipt hij aan zijn glaasje rode wijn. Enfin, we gaan weer op pad.

Weer het regenpak aan. Wat een gedoe, aan en uit. Na het dorpje lopen we langs de rivier de Duero. Al snel worden we gesommeerd om terug te lopen en boven op het dijkje te gaan wandelen. We zien het, het water van de rivier staat erg hoog. De rustplaats met bankjes staat bijna geheel onder water en ook het wandelpad. De nu brede rivier heeft een erge sterke stroming en ziet bruin van de meestromende klei. Over het dijkje lopen we zeker 10 km. en in de verte zien we het plaatsje Toro

hoog op de heuvel liggen. De weg is vlak en we maken, voor ons gevoel, een aantal flinke lussen voordat we letterlijk tegen de heuvel van Toro aanlopen. Over de smalle oude brug, waar het water wild onder strooomt, bereiken we de voet van de heuvel. Ik zie een kortere route onder de spoorlijn door en enige Spanjaarden wijzen ons de route over het oude keienpad naar boven. Pfff.. Dat is een flinke klim omhoog. We komen uit bij de Plaza Mayor. Helemaal goed. Meteen in het centrum. We vragen nog even de weg naat het hotel Juan Segundo en rond vier uur zijn we er gearriveerd. Helaas te laat voor het restaurant.

Later gaan we het stadje in. Wat een leuk knus stadje. Oude gebouwen, veel gerestaureerd, prachtig uitzicht over het land waar we vandaan zijn komen lopen. We dwalen heerlijk door de mooie hoofdstraat met zijn poorten. De zon breekt door en op het terras is het tot na 20.00 genieten  van de zon. We ontmoeten tot onze verbazing nog twee Duitse peregrinos die we enige dagen geleden voor het laatst hebben gezien. In ons beste Duits wordt de route van de afgelopen dagen nog een keer 'gelopen', echter nu vloeit er vocht bij. Morgen op naar Zamora. Nog 34 km. te gaan.