Dag. 29. De route vanaf Gotarrendura.
Van gehucht naar gehucht.
Na een lang nachtje in onze geriefelijke herberg, worden we rond half acht wakker. Het is er zo stil dat werkelijk niemand je zal vinden als je hier klem komt te zitten. We zitten achter een huis met binnenplaats en muren eromheen. Het is hier doodstil. We kunnen een kopje koffie zetten en onze bewaarde bananen komen goed van pas. We pletten ze tussen een wit hamburgerbroodje en laten het ons goed smaken. We laten de 'hut' schoon achter en doen een donativo en sleutel in de brievenbus. Adios wij gaan het veld opzoeken.
Het kleine gehucht zijn we snel uit. Er is werkelijk geen levend wezen te zien, behalve blaffende honden die af en toe percelen bewaken waarvan wij denken ' is dat nu werkelijk nodig'? De honden, meerdere vaak, blaffen als idioten achter vaak een hoge afrastering. Achter de afrastering of muur zie je rommel, een vervallen huis, vervallen gebouwen of een bedrijf. De eigenaar nergens te zien. De honden, groot of klein, weten niet hoe hard ze moeten blaffen en grommen totdat je voorbij bent. Inmidels zijn de volgende honden ook gewaarschuwd en is het met onze rust soms onverwachts lang gedaan. Nadat we dit gehuchtje hebben verlaten wandelen we over een breed pad door de korenvelden. De wind is matig en het is bewolkt. We lopen 12 km. Van gehuchtje naar gehuchtje voordat er eindelijk in het vierde gehucht een bar aan de doorgaande weg is. We hebben inmiddels wel honger. Gisteren ook niet veel gehad. We bestellen een grote bocadillo met kaas. Heerlijk daar komen we van bij. De barjongens zitten lekker te smikkelen aan iets lekkers. Als ik erop af ga zie ik dat het slakken zijn en al snel smikkel ik met ze mee. Ze zijn gedrenkt in een lekker sausje en met wat brood erbij sopt de saus lekker weg. George laat de slakken lekkernij nog even aan hem voorbij gaan. Nadat we ons pad vervolgen lopen we tot aan Arévalo,16 km, door de bossen.
Aan bijna alle bomen hangen emmertjes om het hars op te vangen. We lopen lekker beschut en we kunnen zelfs de jas uitdoen. Toch nog een heerlijke zonnige dag. We rusten nog even uit op een omgevallen boom alvorens we het laatste stukje doorlopen. Rond drie uur zijn we in Arévalo. We vinden al snel ons hotel en na een douche en een tukkie zijn we weer helemaal uitgerust. We gaan op zoek naar eten. Het zal de bar gaan worden met tapashapjes?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten