37. Donderdag 28 april. De route vanaf Tábara
Onrustige peregrinos,
Gisterenavond aan de bar nog drie jonge, zeer strak in het vel zittende, Italiaanse mountainbikers ontmoet. Zij Mountainbiken in acht dagen de gehele La Plata. Wat een kanjers, maar ja, zo jong en zo sterk, daar wordt je nog jaloers op. Wat een kracht hebben die mannen nog in het lijf. Verder zwijg ik maar over het uiterlijk van de mannen. " om van weg te dromen" George zette me met beide benen op de grond. ' zolang jij niet lijkt op Sophia Loren in haar jongen jaren, maak je geen schijn van kans.
Als we vanmorgen even na zeven uur de bar van het hotel binnenlopen is het er druk. Meerdere peregrinos willen tegelijkertijd koffie en toast. Wachten komt blijkbaar bij deze peregrinos niet in hun woordenboek voor. Ze dringen bij de bar, pakken de gereedstaande toast direct van de bar,terwijl anderen dit hebben besteld. Wat een onrust! Het is ongelofelijk hoeveel haast s'morgens peregrinos kunnen hebben. Ze zijn zeker bang dat er geen plek is in de herberg. Ze willen er als eerste zijn. Ze willen de beste plek in de slaapruimte, waar de stapelbedden op hun wachten. Ze willen snel hun wasje doen. Onderweg nemen ze weinig tijd om van de omgeving te genieten, laat staan om even in het plaatselijke café de ondernemers te sponseren. Enfin, niet allen zijn gelukkig zo. Als wij in alle rust hebben genoten van de kofie met toast gaan we om acht uur op pad. Het is een grijze frisse ochtend en of we het drooghouden zal de vraag zijn. Met velen, tussen de 15 en 20 peregrinos, voor ons sluiten wij de rij. Het wandelgebied strekt zich mooi voor ons uit. We lopen langs steeneiken, de gele brem en diverse struiken die hun bloemen nog diep in de knop hebben. Het pad verloopt glooiend. Het weer is na een zeer klein spetterbuitje aan het opknappen. De jas kan uit en zelfs de pijpen gaan omhoog tot boven de knie. Na13 km. komen we aan in een klein dorp. We gaan er in het plaatselijke café een kopje koffie scoren. Meerdere peregrinos denken er ook zo over. Echter er zijn er ook een aantal die ervoor kiezen om in de frisse buitenlucht hun meegebrachte proviand op een gammel bankje te nuttigen. De koffie kost in Spanje gemiddeld €1.20 en is goed te noemen. De grote groep peregrinos die we al tegenkomen vanaf Zamora laat zich erg van de onrustige kant zien. Een aantal gunnen zich zeer weinig tijd om te pauzeren, maken geen praatje, willen snel op de plek van bestemming zijn en tijdens de eet- en borrelmomenten in het café is er nog geen tijd voor gezelligheid. Gelukkig zijn er genoeg gezellige peregrinos. Zo ook het Franse echtpaar, samen lopen we af en toe stukjes op. Ze hebben gevoel voor humor, we maken samen grapjes en genieten van de mooie route en alles wat hier in bloei staat. We treffen het echt qua weer.
Het heeft weinig geregend vannacht, waardoor het leempad nog goed te belopen is. Pff.. Anders hadden we weinig gezien van de omgeving. Vandaag hebben we de mogelijkheid om te kiezen uit twee herbergen. De éne casa Anita kennen we we reeds dus kiezen we voor een eenvoudige herberg met 14 plaatsen in een dorp verder. Dit betekent dat we ruim een kilometer verder ons 'kwartier' opslaan. Als we na een zeer mooie wandeling door het heuvellandschap de herberg binnenkomen is het er nog ruim. De meeste peregrinos hebben gekozen voor de eerste herberg met meer faciliteiten. Heerlijk we delen de kamer met nog vijf anderen. De herberg is vrij nieuw en ziet er schoon uit. In het dorpje met een prachtig oud kerkje,waar St. Jacobus achter het kerkje boven de ingang staat,
is er zowaar nog een klein winkeltje. We doen er onze inkopen en gaan vanavond zelf koken. Pasta met verse groenten en tonijn. Het zal vast erg lekker smaken. De zon begint uitbundig te schijnen. Buiten is er bij het gemeentehuis een wifi mogelijkheid. De aansluiting verloopt goed en zo maak ik in het zonnetje mijn verslag. De komende dagen zijn de weersvooruitzichten goed.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten